نقش پروبیوتیک در کاهش بوی دهان

[pishva]

پروبیوتیک چیست؟

پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که با مصرف آن‌ها، تعادل باکتریایی بدن بهبود می‌یابد.این باکتری‌های مفید با کاهش جمعیت باکتری‌های مضر، تعادل میکروبی را در بدن برقرار می‌کنند.
سویه‌های مختلف پروبیوتیک، اثرات متفاوتی بر روی فلور میکروبی دهان دارند. سویه‌های K12 و M18 به دلیل اثبات شده بودن در کاهش بوی بد دهان، گزینه‌های مناسبی هستند.

پروبیوتیک‌های K12 و M18، با ایجاد تغییرات مثبت در محیط دهان، به طور مؤثری بوی بد دهان را کاهش می‌دهند. این مکانیسم‌ها را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد:

• تعدیل فلور میکروبی دهان:
  • کاهش باکتری‌های مضر: پروبیوتیک‌ها با تولید مواد ضد میکروبی، از رشد باکتری‌های مضر تولیدکننده ترکیبات گوگردی که عامل اصلی بوی بد دهان هستند، جلوگیری می‌کنند.
    
  • افزایش باکتری‌های مفید: این باکتری‌ها با افزایش جمعیت باکتری‌های مفید دهان، تعادل میکروبی را به نفع باکتری‌های مفید تغییر می‌دهند.
    
• تغییر pH دهان:
  • کاهش اسیدیته: برخی پروبیوتیک‌ها با تولید مواد قلیایی، pH دهان را افزایش می‌دهند و محیط را برای رشد باکتری‌های مضر نامناسب می‌سازند.
    
• تقویت سیستم ایمنی دهان:
  • تحریک سلول‌های ایمنی: پروبیوتیک‌ها با تحریک سلول‌های ایمنی دهان، به بدن کمک می‌کنند تا با عفونت‌ها و التهاب بهتر مقابله کند.
    
• تولید مواد ضد میکروبی:
  • پراکسید هیدروژن: برخی پروبیوتیک‌ها پراکسید هیدروژن تولید می‌کنند که خاصیت ضدعفونی‌کنندگی قوی دارد و به از بین بردن باکتری‌های مضر کمک می‌کند.
    
• تغییر در متابولیسم باکتری‌ها:
  • تغییر محصولات متابولیکی: پروبیوتیک‌ها با تغییر در متابولیسم باکتری‌های دهان، از تولید ترکیبات بدبو جلوگیری می‌کنند و در عوض، ترکیبات مفید تولید می‌کنند.
    

به طور خلاصه، پروبیوتیک‌ها با ایجاد یک محیط دهانی سالم‌تر و با کاهش جمعیت باکتری‌های مضر، از تولید ترکیبات بدبو جلوگیری کرده و به کاهش بوی بد دهان کمک می‌کنند.
در ایران پروبیوتیک لاکتوگام دارای سویه های k12 و m18 می باشد و برای درمان بوی دهان با منشا باکتریهای دهانی استفاده می شود